kaç hadi çalıkuşu..

elalem denize girermiş, biz faceye lafını gördüm az önce.
tatil bu sene zehir zıkkım bana..
Ankara dökülür gider zannediyordum ama yanılmışım, hala çin halk cumhuriyeti gibiyiz, dip dibe yaşamaya devam...
kafamın tası tarağı atık bu aralar..dellendiğim için biliyorum, yok olup gideceğim bu şehirden ansızın..


git diyor bir yanım öbür yanım anladınız siz onu......yeme otur...çalış, çalış, çalış...kırıklarım -nereye kadar bu çalışma hadi çık gel diyorlar bana pek bi zamansız geliyor, kuzenimle hafta sonu biraraya gelip ailemizin kulisini yaparken mesele tatile döndü dolaştı, geldi -nereye bırakıp gideyim işimi, geç onu sorumluluklarımı nereye fırlatıyımda kurtulayım diyorum...-abla yorgunsun yeter, al başını huzur bulacağın bir yere git Allah aşkına, kapat şu telefonları diyor gülüyorum..fikir fena değil, değilde..benden bi tane fotokopi bırakmak lazım..Anneme o akşam -ya anne n'olurdu bi ablam olsaydıda şu sorumluluklarımı atabilseydim, hiç mi düşünmedin beni derken kadın şaşalıyor -ne diyosun kızım yine, beynin döndü heralde :)
semazenler gibi dönüyorum, dönüyorum...
Açıkçası : YORGUNUM...
çoooook yorgun...
o zaman....
bu şehirden çalıkuşu kaçar...
hep yaptığı gibi...