genç zamanın genç gidenleri..


3 yıl önce..dün...
Aydın'ın şirin mi şirin ilçesi kuşadasına 30dk. bir mesafede doğa harikası bir yerdeyim..arkası orman önü deniz..
Misler gibi bir hava, pırıl pırıl bir deniz..sakin,gürültüsüz, insanı az, kafa dinlemek için ideal bir yer..tüm günüm kitap okumak, salıncakta sallanmak, deniz kenarında gezinmekle geçti..celtic müzik tarzını oldum olası seviyorum, kulaklığımda secret garden tınıları..bulabildiğim en güzel deniz taşlarını poşetin içine ata ata hayli yol almışım, mola verip sigara içiyorum..denize girmekten çok seyre sefa edip izlemek, ruhumu rahatlatıyor, işte öyle huzurluyum...


O akşam güzelçamlı'da son günüm..zencilere dönmemi bekleyen insanlar telefonumun diğer hatttında -yahu sende hiç akıl yok, başkası olsa güneşlenmekten kapkara olur, havasını burda atardı.. şu basit zihniyetten bazı sersem çevrem vazgeçemiyor, denize gittimde yandım havası da neyin nesi? böyle huzurluyum, rahat bırakın deyip kapatıyorum suratlarına..
Biletim hazır, sevgili dayım ve arkadaşım yengem beni uğurluyorlar, kalsaydın biraz daha ne olurdu, burası şenlenmeden gidiyorsun, belki böylesi bana dahi iyi geldi, toplum dışı kalmayı seviyorum deyip gülüşüyoruz..
Otobüsün koltuğundan el sallıyorum, öpücükler gönderiyorum sevdiklerime..ve yol alabildiğine özgürlükle iç içe, bir süre sonra uyuyakalıyorum..Otobüste rahat rahat uyuyabilir, kitap okuyabilirim, öyle bir sıkıntım yok..ama hiç rüya görmemiştim..
Rüya...başı örtülü genç bir kadın bana mor renkte 3 parfüm şişesi gösteriyor, -hangisini istersen bunlardan birini seç hadi..bakıyorum..ortadaki mor renk olsun diyorum, uzatıyor bana doğru, ama bir dakika ben bir tane daha almak istiyorum kadın-hayır sadece bir tanesi sana ait..o elindeki senin diyor, uyanıyorum uyku semesi ama ruh halimde bir gariplik var, rüyam diyorum, bişey var, bişey var..hafif bir sıkıntı...anlamıyorum..
Ve Ankara...gidipte döndüğüm ve yaşadığım şehir bana ne kadarda çirkin bakıyor, kalabalık, gürültü, trafik, insanlar..hafif yabancıyım doğduğum şehre..bu duyguyu her gidipte dönüş yaptığım bir kaç gün taşıyorum..
evdeyim tarih 25-05-2009 saat: 08.30 annem uyku sersemi..valizi bırakıp, biraz rahatlıyorum, -hadi kahvaltı benden anne :) mutfaktayım, çay hazır, annem uyanıp hazıra konuyor, oturuyoruz..elime bir lokma ekmek alıyorum, tam ağzıma götüreceğim zil çalıyor..kapının gözünden bakıyorum -annee amcam !!!
-Allah Allah hayırdır inşallah..ailevi ilişkilerimiz inişli çıkışlıda sabahın bir körü bize gelecek bir adam değil..
-bişeymi var diye yüzüme bakıyor, -ne biliyim anne, dur bakıyım deyip kapıyı açıyorum..
Amcam önüme yığılıp kalıyor, anlamıyorum..
-Olcay..kızımmm yavruuummmm nasıl bir ağlama krizi, hiç görmediğim bir durumda..
-gülçinn, bi yavrumuz daha gitti kızımmm diyor..şoka giriyorum
Olcay o gece yola çıkıyor konya'ya gidip, ticaret için mal alıp gelecekken karşıdan gelen araba çarpıyor, camdan fırlıyor, yola sürükleniyor..ama diğer iki kişi yaralı..bir olcay, bir olcay bu dünyayı terk ediyor..
Aynı gün Karşıyaka mezarlığındayım..27 yaşında 2 çocuk annesi kuzenim olcayı kefeniyle kazılan 1 metrelik toprağa koyup üstüne koca taşı yerleştirirlerken bakıyorum.. yengem delirmiş yerlerde sürünüyor -beni de gömün, beni de alın yavrumun yanına..İçimin acısı gözlerimden yaş olup, akıyor usulca..çok sessiz ve derinlerdeyim..
tek bir kelime çıkıyor -kardeşime selam söyle olcay...usul usul süzülüyor gözyaşlarım, genç kaybımız 3 etti Allahım, sabır ver diliyorum... rüyam aklıma geliyor, irkiliyorum bir anda..
Bu gün 3.yılını doldurdu kuzenimin gidişi..
birde Pınar'ımız var 15'inde bilmeden geçip giden güzeller güzeli pınar..
Morg'a alışkınım, ve kokusuna da..tuhaf gelmesin ama her bayram, hastane morgunu gezen biriyim, kafayı yemedim, merak etmeyin..Ölümü bayramda görmek ne alaka demeyin..en güzel günlerde ölümün gelebileceği hiç birimizin aklına gelmez..belki anormal bir durum..ama bende böyle...
Bu gün Olcayın gülümseyen fotoğraflarına bakıp içim buruluyor..ağlamıyorum..nadir bir durum zaten bu gözyaşlarımın gelişleri..Dua'larım onlarla..
Kardeşim...........
Kuzenim Olcay..
Kuzenim Pınar...
Ölüm bana işte bu kadar genç yaklaşmış...
Cennet'in en güzel yerinde çok mutlu olun inşaallah..inşaallah...
sizi hep çok seveceğim...



Yorumlar

  1. ,“Kulun çocuğu ölünce, Allahü Teâlâ ölümle alâkalı meleklere buyurur:
    -”Siz kulumun çocuğunu mu aldınız?” Onlar:
    -”Evet! derler. Allah yine buyurur:
    -”Siz kulumun kalbinin mevyesini mi aldınız?” Onlar:
    -”Evet! derler. Allah buyurur:
    -”Kulum ne söyledi?” Onlar:
    -”Ya Rabbi! Kulun sana hamdetti ve istircâ’da bulundu. Yâni: kulun sana teslim olup: “ina lillahi ve inna ileyhi râciûn “biz Allah’ınız ve nihayet O’na döneceğiz” dedi. Allah, meleklere emreder:
    -”Kuluma Cennette bir köşk yapın ve o köşke “Hamd evi” adını verin.
    Bâzı ma’rifet ehli buyurdular: “Gaybı taleb etmek, ya mal ile olur, ya nefis ile olur, yâ akrabalar ile olur, ya kalb ile olur veya ruh ile olur.
    Mâl ile icabet eden kurtulur.
    Nefis ile icabet eden dereceler alır.
    Kim akraba ve yakınlarını kaybetmeye sabrederse, o kişi, kaybettiğinin yerine geçen birine ve yakınlığa kavuşur.
    Ve kimin ruhu kendisinden te’hir edilmezse o kişi vuslata devam eder.“
    Kaynak : İsmail Hakkı Bursevi, Rûhu’l-Beyan Tefsiri, Fatih Yayınevi: 2/184-185.

    Canım benim, Hz Allah bol bol sabır ihsan etsin ailene akrabalarına, başka diyecek bişek elimizden dua etmek gelir sadece...Bu yukardaki değerli bilgiyi okuyup kopyalamıştım ve paylaşacaktım bu yakında senin gibi ağır imtihanlardan geçen arkadaşlarım kardeşlerim için, tevafuk denk geldi yazın çıkacaktım tam, bunda da vardır bir hikmet, yüreğine su serpilit umut olur inşALLAH ahiteimiz için......

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. teşekkür ederim Züleyham..
      yazını paylaşman çok iyi oldu..
      Ağır imtihanlar dağlar için olsaydı keşke..
      dayanamazlardı Allah bunu bildiği için bizlere vermedimi..
      ve yine Rabbim bu acıları taşıyabilelim diye sabrı vermedimi..
      bu sabrın neticelerini aynaya bakıp bakıp görüyoruz, yüreğimize bakıp 'büyüdün' diyoruz..
      Allah senden razı olsun canım..

      Sil
  2. Allah kalanlarına sabır versin canım.
    Henüz çok yakınlarımdan birilerini kaybetmedim ama dönem dönem düşünürüm ölümlerini. Sanırım annemim hastalığından sonra daha sık oldu bu düşünmelerim. Kendimi bildikten sonra ilk kaybımız aile dostumuz, benim için 2.anne olan Nuran Teyzemi kaybetmekti. Geçen sene 26.Mayıs tarihinde kaybettik. Hala ilk gün ki gibi duygularım ve gözyaşlarıma hala hakim olamıyorum. Telefon numarasını bile silemedim rehberimden...
    Zor bir süreç ama yaşanacak bir olgu....
    Mekanları cennet olsun canım.

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Amin Gülşah'cığım..
      dilerim en yakınını kaybetmezsin..ölümü düşünmek ağır gelebilir, fakat düşünmeliyiz er veya geç hepimizin orada boş duran sandalyeleri var..bugün benim sevdiklerim yerlerini aldılar yarında ben,annem babam ve yakınlarım dolduracak..söylemesi çok zor ama gerçek maalesef..
      biliyor musun bende kardeşimin numarasını silmemiştim, fakat bir gün elimden alıp sildiler..hayat çocukken hepimize rüya gibiymiş, büyüdükçe sırtımıza yükleniyor şartlar, istemediğimiz acılar..
      bu yüzden insan sevdikleriyle ne kadar çok vakit geçirirse kardır diye düşünüyorum..
      Amin canım Amin..
      sevgilerimle..

      Sil
    2. Amin canım ama bir yandan da seninde yazdığın gibi hayatın gerçeği. Biliyor musun; bazen en sevdiğimi kaybettiğimi düşünür ve kendimi hazırlarım. Tabi gerçek yaşanan gibi olmaz....ama arada yapıyorum, belki o an geldiğinde güçlü olabilmek için...
      Bende senin gibi düünüyorum, kaliteli ve devamlı iyi vakit geçirmek gerek sevdiklerimizle...
      Allah yar ve yardımcınız olsun...

      Sil
    3. bence sen oldukça güçlüsün..
      hayatın içinden geçen tüm duyguların ve fikirlerinden anlayabiliyorum..
      pozitif olman yeterli..
      her türlü güçlüğün üstesinden ancak bu şekilde gelebiliriz..
      ve hafifte deli olmak lazım, çok insancıl olduğumuzda da çok şey kaybedebiliyoruz..
      herzaman...
      Ve amin...hep birlikte..güzel haberler olsun senden ve anneciğinden..
      öpüyorum :)

      Sil
    4. Güçlü biriyimdir evet ama bazen benimde güçsüz düştüğüm oluyor be canım... anlatamamak, susumak hem iyi hem zor....
      Ve inşallah iyi haberler hepimiz için olsun.

      Sil
    5. oluyor tabii olmaz mıyız gücümüzün bittiği noktada tıkanabiliriz, acı çekebiliriz, sessizliğe gömülebiliriz ama geminin dümenini çevirmek zorundayız, kadın olmak belki erkek olmaktan çok daha zor..
      sayfana geliyorum..

      Sil
  3. Gülçin'cim bende sana destek olmak istedim, başın sağolsun allah sizlere bol ömür nasip etsin
    http://kuyame.blogspot.com/

    YanıtlaSil
  4. Ölüm acısı çok zor Gülçin, hemde genç ölümse çok daha zor, Allah bol sabır versin sana ve ailene, kardeşinin ve kuzenlerinin mekanları cennet olsun,

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Amin sevgili Hobim..Amin...yakınlarını kaybeden tüm sevdiklerimiz için amin diliyorum..sevgilerimle..

      Sil
  5. Canım,
    bazen sözlerin hiç anlamı yoktur. Hiç bir söz senin acını dindiremez biliyorum ama Allah'tan gelene söyleyebileceğimiz hiç bir şey yok. Allah sabır versin. Haklısın ölümü unutmamak ve ona göre davranmak gerekli ama galiba dünya nimetleriyle fazlaca haşır neşiriz.
    Dilerim doğru yolda olanlardan oluruz.
    Acını yüreğimde hissederek,
    Sevgiyle kal diyorum.

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Acı'nın dozu azalıyor..derlerki psikolojide 8 aydan sonra biraz daha hafiflermiş acı..
      aslında hiç birimiz ölümü unutmuyoruz ama bir hayat olduğunu ve o hayatın içinde yaşadığımızı görünce, ölüm duygusu arka plana atılıyor galiba..
      teşekkür ederim Bülbül'üm..
      sevgilerimle, öpüyorum..

      Sil
  6. Gülçin'ciğim birkaç gündür çok işim vardı(tahmin etmişsindir), bugün teker teker dolaşmaya başladım yorum yapmakta ve okumakta geç kaldığım arkadaşlarımın yazılarını...gayet güzel başlayan yazının (ilk satırlarda ne güzel..efidedemin memleketine gitmiş keşke ben de bir gün gitsem diyordum hatta) sonunun böyle bir acıyla biteceğini akıl edemedim, şoke oldum desem yeridir! Rüyadaki üç parfüm şişesinin de böyle kötü bir olayı değil de güzel bir olay olmasını ummuştum:((amcanın kızına çok üzüldüm, iki de çocuk annesiymiş..yani ne denir ki bu durumda Allah rahmet eylesin, mekanı cennet olsun,sana, ailesine, özellikle çocuklarına sabırlar, dayanma gücü versin:(((

    YanıtlaSil
  7. tahmin ettim ablacım ama merakta ettim açıkçası seni..
    hoşgeldin :)
    efi dede ismi kulağa öyle şirin geliyorki..dilerim bir gün oraları gidip görme fırsatın olur çünkü gerçekten cennetten birer parça bırakılmış gibi, öylesine huzur verici doğası varki..eminim sende benim gibi çok seveceksin..
    evet bende o kadar huzurlu dönüş yaptığım yoldan böylesi acı şoku beklemiyordum..
    amin ablacım, teşekkür ederim..şu anda çocuklar büyüdü, büyük kız yengemi annesi olarak kabul etmiş anneanne denildiği zaman çok bozuluyor, psikolojisini bozmak istemediğimiz için hep-annen diye hitap ediyoruz..küçük kızı ise babasının ailesi göstermiyor ne yazıkki :( annesinin ölümünden 2 gün önce doğum günüymüş 6 yaşına girmiş zar zor rica minnet kuzenimin birini kabul etmişler gidip görmüş kısa zaman içinde..çok zor tabii kolay değil ama bizim gibi olanlarda var..hayatın neresi kolay olduki, her birimizde birer taş parçası anlatsan kitaplara sığmaz yaşantıların içindeyiz sadece avunuyoruz nefes alış verişlerimizle :) sabra alıştık ablacım ne yapalım..
    tekrar hoşgeldin bücürüğün patisinden öpüyorum kocaman :)

    YanıtlaSil
  8. Allah sizlere uzun ömür versin bidaha ölüm acısı göstermesin...

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Amin sevgili Umay..
      ne derler gelin girmedik ev olurmuşta ölüm girmedik ev olmazmış...
      sevgilerimle :)

      Sil
  9. Canım geride kalanlara sabır,
    kuzenlerine ve
    kardeşinede Rahmet diliyorum,
    yaşanmışlıklardır hayatımıza anlam verenler, kaybettiklerimiz,geri gelmiyor,acısı yürekten de gitmiyor,aslında yaşarken çokta mutlu olmadıkları için olabilir, Ölüm girmedik ev olmazmış ta ansızın beklenmedik bir anda girmesi çok acı..
    öptüm canım kocamann.

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Amin Aminn inşaallah canım..
      gidenler aslında bizi bekliyor, burada vakit dolduğunda orada yeni bir hayat başlıyor, bu süre zarfında da bizler en yakınlarımıza çok büyük özlem duyuyoruz, evet gelin girmedik ev olurmuşda, ölüm girmedik ev olmazmış maalesef canım benim :(
      bu acıyla yaşamasını da öğreniyor insanoğlu..
      yapılacak bir şey yokki..
      bende seni öpüyorum kuğum..

      Sil

Yorum Gönder

Popüler Yayınlar